Które pokrycie dachowe wybrać – papę czy gont bitumiczny?

Pokrycie dachu stanowi ostatni etap budowy domu, jednak warto dużo wcześniej zastanowić się nad doborem odpowiedniego materiału. Dużą popularnością wśród klientów cieszą się papy termozgrzewalne i gonty bitumiczne. Omawiamy ich wady i zalety oraz podpowiadamy, które rozwiązanie warto wybrać.

 

Charakterystyka gontu bitumicznego i papy termozgrzewalnej   

Najważniejszym parametrem, który należy wziąć pod uwagę podczas poszukiwań pokrycia dachowego, jest jego szczelność. Nieszczelna konstrukcja może prowadzić nie tylko do zalania obiektu, ale również powodować znaczne straty na cieple. Od rodzaju wybranego pokrycia dachowego zależeć będą także: cyrkulacja powietrza, stopień nagrzania domu oraz ogólne kwestie estetyczne. Bardzo popularnym materiałem do pokrycia dachu jest:

• gont bitumiczny – swoim wyglądem przypomina dachówkę. Produkuje się go poprzez odpowiednie uformowanie papy asfaltowej. Tego typu pokrycie sprawdza się doskonale w przypadku dachów o małym i dużym kącie nachylenia, które dodatkowo charakteryzują się nieskomplikowanym kształtem. Do jego zalet zaliczyć należy stosunkowo łatwy i szybki montaż, odporność na działanie grzybów oraz doskonałą izolacyjność akustyczną. Wadą gontu bitumicznego jest mała izolacyjność termiczna oraz łamliwość;
• papa termozgrzewalna – składa się z kilku różnych warstw, dzięki czemu charakteryzuje się dużą trwałością i odpornością na działanie szkodliwych warunków atmosferycznych. Może pełnić funkcję samodzielnego pokrycia dachowego lub izolacji. Dodatkowo papa termozgrzewalna wykazuje się odpornością na powstawanie uszkodzeń mechanicznych, zgniatanie i rozciąganie. Niestety – ułożone z niej dachy, pomimo że trwałe, są mało estetyczne.

 

Gont czy papa?

Ciężko jednoznacznie określić, które pokrycie dachowe jest lepsze. Zarówno gont, jak i papa mają swoje wady i zalety. Jeżeli za główne kryterium wyboru wziąć aspekt wizualny oraz łatwy montaż, to doskonale sprawdzi się gont bitumiczny. Papa termozgrzewalna charakteryzuje się o wiele lepszymi parametrami wytrzymałościowymi, jednak jest mało estetyczna i  nie przepuszcza pary wodnej, co może sprzyjać rozwojowi pleśni i grzyba.